Arabska zimna wojna ze swastyką w tle

źródło: Getty Images

Spotkanie Amina al-Husajniego i Heinricha Himmlera, 1943 r.

źródło: Getty Images

Gamal Abdel Naser (w środku) – egipski oficer i polityk, prezydent Egiptu sprawujący władzę autorytarną w latach 1954–1970

źródło: Getty Images

Jasir Arafat (1929–2004) – polityk palestyński i przywódca tamtejszego ruchu wyzwoleńczego. Jeden z najbardziej kontrowersyjnych polityków arabskich

Związki świata arabskiego z nazistowską III Rzeszą stanowią dobrze udokumentowany przykład skomplikowanej historii dwudziestolecia międzywojennego i II wojny światowej. Wpływy i echa nazistowskiej protekcji arabskich nacjonalistów można odnaleźć również w czasach zimnej wojny.

Upadek III Rzeszy zbiegł się w czasie z kształtowaniem się niepodległego państwa żydowskiego. Wypadki historyczne, którym za wszelką cenę chcieli zapobiec nacjonaliści arabscy, zostały zniweczone przez koniec brytyjskiego zwierzchnictwa nad Palestyną oraz intensyfikację działań ruchu syjonistycznego. Człowiek, który był największym arabskim sojusznikiem Hitlera, Amin al-Husajni, przegrał swoją szansę. Zagorzały palestyński nacjonalista, a w latach 1921–1948 wielki mufti Jerozolimy, który dzięki paktowi z Hitlerem chciał „zorganizować" ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej na Bliskim Wschodzie, musiał zrewidować swoje plany odnośnie do wizji arabskiej Palestyny.

Porażka egipskiej „IV Rzeszy"

Znaczna utrata wpływów przez Husajniego po 1948 r. nie oznaczała braku atrybutów w konsekwentnym dążeniu do konfrontacji z Państwem Izrael. Jednak teraz na głównego sojusznika „myśli nazistowskiej" na Bliskim Wschodzie kreował się Gamal Abdel Naser, który podczas II wojny światowej wspierał III Rzeszę w walce przeciwko siłom brytyjskim. Po dojściu do władzy w 1952 r. Naser udzielił azylu wielu nazistom, którzy uciekli na Bliski Wschód przed europejskim wymiarem sprawiedliwości. Najbardziej znanym nazistą pracującym na rzecz Nasera był Otto Skorzeny, ulubiony komandos Hitlera, określany...